Brahea armata (Erythea armata, Mexican Blue Palm)
Een prachtige Mexicaanse waaierpalm met schitterend zilverblauwe bladeren die diep ingesneden zijn.
Eenmaal in bloei hangen ontelbare creme-kleurige bloemen aan meterslange takken omlaag. Dit is een spectaculair gezicht.
Deze palm groeit redelijk langzaam. Gelukkig bloeit zij al op jonge leeftijd.
In de winter verdraagt een groter exemplaar in de volle grond zo’n 5° vorst.
Naar gelang het in de winter droger is, kan zij meer vrieskou verdragen.
Mijn Brahea armata-exemplaren in een kuip overwinteren al jaren in een onverwarmd prieel. Daar is het uiteraard ook wel eens kouder geweest. Maar zij staan daar wel min of meer droog en krijgen alleen water om niet uit te drogen.
De winters van 2009 en 2010 waren uiteraard veel te streng. ik heb toen wel moeten bijverwarmen!
In de volle grond is natuurlijk een ander verhaal.
– een prachtig exemplaar –
Hou wel in de gaten dat ook deze palm buiten niet te nat wordt. Vocht kan funest zijn.
In een winterberging kan zij niet goed tegen warmte en/of droge lucht.
Overwinteren in een huiskamer met centrale verwarming is dan ook beslist niet aan te raden.
Deze palm heeft graag veel (zon)licht en vruchtbare, heel goed gedraineerde grond en een zonnige standplaats met een goede luchtcirculatie.
Veel water geven tijdens de zomer, ‘s winters wat droger houden.
Zij groeit beter als er wat kalk wordt toegevoegd aan de grond.
Droge lucht is funest, dus dagelijks besproeien!
Ook de wortels mogen beslist niet uitdrogen, deze moeten voortdurend vochtig gehouden worden.
Het zaad is nogal grillig wat ontkiemen betreft: soms binnen enkele weken, maar ook pas na een jaar of nog langer.
Ik had een drietal mooie exemplaren van deze prachtige blauwe palm.
Daarom had ik er één in de volle grond gezet. Weliswaar nog wat beschermd door een buxuscirkel.
De wortels beschermde ik met een dikke laag houtsnippers.
Verder had ik nog meer gepland. Mocht het erg veel regenen, dan ook een stuk plastic op de grond om de stam leggen. Dit om de wortels niet te nat te laten worden. En mocht het veel kouder worden, ‘s nachts een dekzeiltje eroverheen. Alleen ‘s nachts voor zolang als het nodig zou zijn. Dit alles heeft niet geholpen. Al na de eerste strenge winter van 2009 heeft de Brahea in de volle grond het niet overleefd. Ik had deze palm nog extra beschermd met een rol doorzichtige golfplaat eromheen, afgedekt met een grote kuip, zodat de palm altijd droog bleef. Het is echter veel te koud geweest. Min 21 graden Celcius.
Van de twee andere Brahea’s die droog overwinterd hadden in een enigszins verwarmd prieel is er één dood gegaan ten gevolge van een schimmelinfectie in het voorjaar. Helaas hed ik dit te laat geconstateerd.
Ik moet toch nog voorzichtiger zijn met deze soort. Voorlopig zeker niet meer in de volle grond uitplanten.